Retriever (Chesapeake Bay)

Όπως συμβαίνει με πολλές φυλές, οι Chesapeake Bay Retrievers μπορεί να υποφέρουν από διάφορες οφθαλμολογικές κληρονομικές διαταραχές και από δυσπλασία ισχίου (παθήσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα κινητικότητας). Ως εκ τούτου, είναι σημαντικός ο έλεγχος των οφθαλμών και του ισχίου των σκύλων πριν από την αναπαραγωγή.

Η φυλή Chesapeake Bay Retriever απαιτεί πολλή άσκηση, και μπορεί να συμπεριφέρεται άσχημα αν δεν της δοθεί αρκετή. Αγαπούν το νερό, το κολύμπι και την ανάκτηση και χρειάζονται καθημερινές ασκήσεις τουλάχιστον δύο ωρών. Δεν είναι ο ιδανικός σκύλος για τις πόλεις ή για τον αδρανή.

Οι μεγαλόσωμες φυλές, έχουν ανάγκη από πολύ φαγητό και επωφελούνται από μια διαφορετική ισορροπία θρεπτικών ουσιών συμπεριλαμβανομένων μεταλλικών στοιχείων και βιταμινών σε σύγκριση με τις μικρόσωμες φυλές.Η φυλή Chesapeake Bay Retriever είναι επιρρεπής στο φούσκωμα και τα στομαχικά προβλήματα. Μικρότερα και συχνότερα γεύματα μπορούν να συμβάλουν στην ελαχιστοποίηση αυτού του κινδύνου.

Το τρίχωμα του Chesapeake είναι χοντρό και κοντό με ένα πυκνό μάλλινο δεύτερο στρώμα τριχώματος. Το τρίχωμα μπορεί να είναι κυματιστό, αλλά γενικά δεν είναι σγουρό, έχει την αίσθητη του λιπαρού στο άγγιγμα. Συνιστάται να μην πλένετε αυτόν τον σκύλο, καθώς μπορεί να προκληθεί ζημιά στο τρίχωμα του. Προσέξτε επίσης το βούρτσισμα, το οποίο είναι απαραίτητο μόνο όταν πέφτει το τρίχωμα του σκύλου. Το βούρτσισμα θα αφαιρέσει τις νεκρές και χαλαρές τρίχες. Η κολύμβηση και το υπερβολικό βούρτσισμα θα μπορούσαν να βλάψουν την υφή του τριχώματος.

Ενώ οι περισσότεροι σκύλοι θεωρούνται ότι είναι εξαιρετικοί με τα παιδιά, οι σκύλοι και τα παιδιά πρέπει να μάθουν να σέβονται ο ένας τον άλλον, ώστε να είναι ασφαλείς μαζί. Παρόλα αυτά, οι σκύλοι και τα μικρά παιδιά δεν πρέπει ποτέ να μένουν μόνα τους μαζί και οι ενήλικες πρέπει πάντα να επιβλέπουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους.